Πέρα από όλη αυτή την εκδήλωση οργής των τελευταίων δύο ημερών, νομίζω ότι αν είναι κάτι ιδιαιτέρως ανησυχητικό αυτό είναι όλος αυτός ο φασισμός που εκδηλώθηκε σε διάφορες εκφορές απόψεων πάνω στο θέμα... Από τον Παπαχελά στο Σκάι την Κυριακή το βράδυ-ΟΚ, τίποτα άγνωστο μέχρι τώρα…- μέχρι τις συζητήσεις νέων ανθρώπων στα διάφορα φόρουμ είναι θλιβερά πολύς ο κόσμος που υποτιμώντας το συμβάν της δολοφονίας ενός παιδιού από την επίδειξη εξουσίας ενός μπάτσου, υποστηρίζει απερίφραστα –εν έτη 2008- θέσεις ολοκληρωτισμού και αστυνομοκρατίας… Δεν ξέρω αν θα αποδοθεί δικαιοσύνη για τη δολοφονία του μικρού Αλέξη –για να πω την αλήθεια δεν το πιστεύω, με κάποιο τρόπο ο δολοφόνος θα την γλιτώσει με φτηνό πρόστιμο μόλις ο κόσμος γυρίσει τα μάτια του στο επόμενο σκάνδαλο- αυτό που ξέρω είναι ότι τα γεγονότα του Σαββατοκύριακου θα αποτελέσουν για άλλη μια φορά πρόσχημα για περισσότερη-κακώς εννοούμενη βεβαίως, όπως είναι και η αστυνομία γενικώς σε αυτή τη χώρα- αστυνόμευση. Και το σπουδαιότερο, με τις ευλογίες ενός μεγάλου μέρους του κόσμου.
8.12.08
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Σ' αυτό το σκηνικό της απόλυτης κατάρρευσης του συστήματος της βίας, συμβολικής ή μη, και διαφθοράς, αυτό που με λυπεί περισσότερο είναι η απουσία του Βολταίρου, το ιδεολογικό πρόταγμα, μια θετική σκοποθεσία, το ίχνος έστω ενός οράματος. Είμαστε μάλλον εγκλωβισμένοι στην τηλε-θέαση του Τέλους.
Υπάρχει όμως όλος αυτός ο κόσμος που καταδικάζει πάσης παρατάξεως πολιτικούς και δημοσιογράφους και πάσης φύσεως πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες. Ίσως και να υπάρχει λοιπόν όραμα, απλώς είναι ακόμα στα σκαριά. Αν σταματήσουμε να πιστεύουμε σ'αυτό δεν θα έχουμε δύναμη να αντιδρούμε.
Είναι ωραίο που αντιδράτε έτσι στο σχόλιο του φίλτατου Αποστόλη.. Το κείμενο σας ενώ είναι δικαιολογημένο είναι λίγο μαύρο πριν την ώρα του. Δεν ξέρουμε ακόμα τι έχει συμβεί και θα καταλάβουμε στην συνέχεια. Υπάρχουν περιθώρια για αλλαγές πλέον. Το βάθος της κρίσης επιτέλους μιλά. Με τρόπο τραγικό διότι τραγική ήταν η υποκρισία και η βαρεμάρα-ηττοπάθεια μας. Αυτή η ίδια που αποτυπώνεται στην αρχική ανάρτηση και στο σχόλιο του Αποστόλη. Τώρα θέλει δουλειά και σκέψη, ψυχραιμία και εγρήγορση, θέσεις κι όχι εκτιμήσεις γενικόλογες αφ' υψηλού. Κάτι έχει αλλάξει πιστεύω κι αν το δουλέψουμε θα συμμετέχουμε σ' αυτή την αλλαγή.
Το ότι με αναστατώνει ο αυξανόμενος φασισμός που αντικρίζω γύρω μου δε σημαίνει ότι δεν πιστεύω πως τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν. Το ψυχανεμίζομαι-όπως απάντησα και στον Αποστόλη- και γω το δυναμικό. Σας ευχαριστώ για το σχόλιο. Μακάρι να είναι τα πράγματα όπως τα λέτε και θέσεις είμαι σίγουρη ότι ήδη υπάρχουν και θα υπάρξουν.
Δημοσίευση σχολίου