Rooms 2009

Η χωρομέτρηση του δωματίου έκανε εντέλει προφανές ότι το δωμάτιο στενεύει κάθε μέρα (ή Ξαναδιαβάζοντας τον Κάφκα)


Ο μικρός και απόλυτα ορισμένος χώρος ενός δωματίου αναπόφευκτα προκαλεί συνειρμούς εκούσιου ή ακούσιου εγκλεισμού. Ο εγκλεισμός βέβαια δεν έχει ανάγκη από δωμάτια. Η εξουσία ως γενικευμένη έννοια – φορέας πάσης φύσης εγκλεισμών – επιτυγχάνει να μας περικυκλώνει με νόμους- τοίχους, κτίσματα – θεσμούς όπου οι εκάστοτε «Κόμηδες» αλλάζουν κατά βούληση τα όρια μας, μπερδεύοντας και αλυσοδένοντας και τους πιο περίεργους και ανήσυχους «χωρομέτρες».
«Συχνά όμως είναι ασφαλέστερο να είσαι αλυσοδεμένος παρά ελεύθερος» δηλώνει πικρά ο Κάφκα σε έναν από τους περίφημους αφορισμούς του, κι έτσι αφηνόμαστε στην επίπλαστη θαλπωρή της αλυσίδας μας αφού πέρα από αυτή παραμονεύει ο εχθρός- ο ίδιος αυτός που μας έφτιαξε το φαιδρό καταφύγιο. Ο ίδιος που ενίοτε μας προσφέρει γενναιόδωρα ψευδαισθήσεις διαφυγής.
Ο κόσμος του Κάφκα είναι αναμφίβολα κλειστοφοβικός και απαισιόδοξος. Αλλά κυρίως οδυνηρά σύγχρονος. Η εξουσία που σκιαγραφείται στα έργα του είναι απόλυτη, απροσπέλαστη και αφηρημένη, ένα γλαφυρό λογοτεχνικό ανάλογο της Φουκωικής μεταφυσικής.
Η Ινώ Βαρβαρίτη και η Αλεξάνδρα Παλαντζά, ευαίσθητες χωρομέτρες υπό το απρόσιτο βλέμμα του Πύργου, επιχειρώντας μια εικαστική ανατομία του Καφκικού λογοτεχνικού σύμπαντος, ψηλαφούν τελικώς τους αόρατους μηχανισμούς της εξουσίας- το σχεδόν απόκοσμο απροσέγγιστο αυτής, το αδύνατο κάθε ελπίδας διεξόδου, τις πολυδιάστατες ψυχολογικές και υλικοτεχνικές δομές της - και τους ερμηνεύουν φιλτραρισμένους μέσα από τις δικές τους φρέσκες καλλιτεχνικές και προσωπικές ανησυχίες.

(…)«Δεν έχεις παρά να αλλάξεις κατεύθυνση» είπε η γάτα (στο ποντίκι) και το έφαγε.
Μικρός μύθος
Franz Kafka

(κείμενο που δημοσιεύτηκε στον κατάλογο της έκθεσης Rooms 2009 που διοργανώθηκε από την γκαλερί Kappatos στο ξενοδοχείο Lycabetus τον Δεκέμβρη του 2009)